Vaak als er gesproken wordt over “tapen” dan wordt de conventionele witte, niet elastische sporttape bedoeld. Met deze sporttape kun je een gewricht “vastzetten”, bijvoorbeeld na een verstuiking van de enkel. Het doel daarvan is een beperking van de beweeglijkheid van het gewricht te bewerkstelligen. De tape biedt bescherming aan het gewricht, waardoor pijnvermindering optreedt.
Sinds 2000 is er een opmars van de elastische kinesiotape en het grootste verschil t.o.v. de sporttape is dat hierbij een gewricht niet vastgezet wordt, maar juist gestimuleerd tot beter bewegen. De tape kan probleemloos enkele dagen worden gedragen en douchen is geen probleem, dit zorgt ervoor dat de kinesiotape vaak een aantrekkelijk alternatief is voor de sporttape.
De (meestal gekleurde) tape die direct op de huid aangebracht wordt, stimuleert sensoren in de huid die op hun beurt het neurogene systeem in het lichaam prikkelen. Uit de praktijk blijkt dat deze reacties te sturen zijn door verschillende technieken te hanteren. Zo kunnen we de pijn beïnvloeden en ook bewegingen sturen en leiden. Bovendien is er ook een direct mechanisch effect waar te nemen. De tape, indien goed aangelegd, kan de huid optillen waardoor de ruimte onder de huid “geopend” wordt. Dit wordt veel toegepast bij zwelling en lymfoedeem. Op deze manier zijn er door het gebruik van de tape verschillende reacties uit te lokken die het herstelproces kunnen optimaliseren.